2.1
Taekwondo is een Koreaanse gevechtsport en betekent letterlijk
"De kunst van vuist en voet". Het is meer een totaalconcept, een levenswijze, dan een pure gevechtssport.
TAE betekent voet, KWON staat voor vuist en DO verwijst naar de levenswijze. Taekwondo is een Olympische sport.
​
De moderne beoefening van Taekwondo spitst zich toe op vier verschillende aspecten:
KYORUGI
of vrij gevecht,
ook wel sparring genoemd:
een gevecht tussen twee kampers, waarbij het niet gaat om de tegenstander KO te trappen, maar wel om zoveel mogelijk punten te scoren binnen een bepaalde tijd en gebonden aan strenge regels
POOMSAE
of stijlfiguren:
een soort schijngevecht in een vast patroon tegen een of meerdere ingebeelde tegenstanders.
​
HOSINSUL
of zelfverdediging:
hier worden technieken gebruikt om het eigen lichaam te verdedigen. De aanval kan op een gewapende of ongewapende manier gebeuren.
KYOKPA
of breektechnieken:
het breken van een voorwerp met een bepaalde techniek. De breektest is een dankbaar onderdeel voor demonstraties. Het heeft immers een hoge spektakelwaarde.
GESCHIEDENIS
2.2
Taekwondo is een moderne gevechtssport, maar vindt zijn wortels in een eeuwenoude geschiedenis, waarschijnlijk even oud als zijn bakermat Korea. Volgens de overlevering werd Korea gesticht in het jaar 2333 voor onze tijdrekening.
In de geschiedenis van Korea neemt krijgskunst een bijzondere plaats in als militaire discipline, als kunstvorm, als volksvermaak en als opvoedingsvorm.
Bij de voorloper van taekwondo, het Taek’yon, maakte men hoofdzakelijk gebruik van voettechnieken. Deze werden gedurende gans de geschiedenis van generatie op generatie overgeleverd. We mogen dus spreken van typisch Koreaanse gevechtstechnieken.
In 1910 werd Korea bezet door Japan. Hoewel gevechtssporten voor Koreanen
verboden werden kende Taekwondo een verdere ontwikkeling, zij het in het geheim
aangeleerd en beoefend.
Bovendien maakten de Koreanen kennis met de Japanse tegenhanger van hun
nationale sport, het karate. Van deze sport namen de Koreanen de vuisttechnieken
over en de manier om hun gevechtskunst als sport te beoefenen met
wedstrijdregels.
Na de val van het Japanse rijk in 1945 werd dit verrijkt Taekwondo aan het publiek
voorgesteld.
Deze periode uit de Koreaanse geschiedenis is tevens gekenmerkt door de
internationale aanwezigheid in Korea. Gevolg hiervan was dat Taekwondo op een
bijzonder korte tijd van een geheime krijgskunst uitgroeide tot een wereldsport en Olympische discipline.
Binnen taekwondo kunnen er verschillende graden behaald worden. Deze worden aangeduid met verschillende kleuren van gordels. Iemand die start met taekwondo begint met een witte gordel (10e kup genaamd).
Door middel van kupexamens kan men hogere graden behalen tot en met 1e kup. Na deze eerste kup heeft men de mogelijkheid een zwarte gordel (1e dan of poom) te behalen. Iemand die nog geen vijftien jaar is krijgt een poomgordel omdat die nog als onvolwassen beschouwd wordt. Indien die persoon vijftien jaar wordt, dient deze nog de toestemming te krijgen van zijn meester.
​
Bij de zwarte gordels telt men 9 dangraden. Vanaf vierde dan ben je meester in het taekwondo. Vanaf zevende dan mag men iemand grootmeester noemen.